大麦俯身偃,海滨有低地,
巨风动地来,放歌殊未已;
大麦俯身偃,既偃且复起,
颠仆不能折,昂扬伤痛里。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
大麦俯身偃,既偃且复起,
颠仆不能折,昂扬伤痛里。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
直把千古愁,化作临风曲。
大麦俯身偃,海滨有低地,
巨风动地来,放歌殊未已;
大麦俯身偃,既偃且复起,
颠仆不能折,昂扬伤痛里。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
大麦俯身偃,既偃且复起,
颠仆不能折,昂扬伤痛里。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
我生也柔弱,日夜逝如此,
直把千古愁,化作临风曲。
直把千古愁,化作临风曲。